توقع رفتار بزرگسالانه از کودکان

یکی از چالش‌های مهم در تربیت فرزند، این است که برخی والدین یا افراد خانواده ممکن است از کودکان خود توقع رفتارهای بزرگسالانه داشته باشند. این انتظارات معمولاً به‌دلیل ناآگاهی از مراحل رشد کودک، شرایط اجتماعی یا فشارهای مختلف ایجاد می‌شود. در این مقاله به بررسی دلایل، پیامدها و راهکارهای صحیح در برخورد با این نوع توقعات پرداخته می‌شود.

۱. چرا برخی از والدین از کودکان توقع رفتار بزرگسالانه دارند؟ 🤔💭

توقع رفتار بزرگسالانه از کودکان می‌تواند از عوامل مختلفی ناشی شود. این عوامل ممکن است به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم بر نگرش والدین و اطرافیان نسبت به کودکان تأثیر بگذارد. برخی از دلایل این توقعات عبارتند از:

• فشارهای اجتماعی: در برخی جوامع، به‌ویژه در جوامع شهری و شلوغ، والدین ممکن است به‌دلیل فشارهای اقتصادی یا اجتماعی بخواهند فرزندشان زودتر مستقل شود و وظایف بزرگسالانه را بر عهده بگیرد. این فشارها باعث می‌شود که از کودک توقعات غیرواقعی داشته باشند.
• دوران دیجیتال و دنیای مدرن: در دنیای امروز که اطلاعات به سرعت در دسترس قرار می‌گیرند و تکنولوژی تغییرات زیادی ایجاد کرده، گاهی کودکان به‌خاطر دسترسی به رسانه‌ها و فناوری‌ها از سنین پایین، از لحاظ ذهنی و اجتماعی پیشرفته‌تر از آنچه که در واقعیت هستند، به نظر می‌آیند. این مسأله ممکن است والدین را به این اشتباه بیندازد که از آنها رفتارهای بزرگسالانه انتظار داشته باشند.
• مقایسه با دیگران: والدین گاهی اوقات فرزند خود را با کودکان دیگر مقایسه می‌کنند که ممکن است در برخی موارد رفتارهای بالغ‌تری از خود نشان دهند. این مقایسه‌ها باعث می‌شود که از کودک خود توقعات بیش از حدی داشته باشند.
• آگاهی محدود از مراحل رشد: بعضی والدین ممکن است از مراحل رشد طبیعی کودکان آگاهی نداشته باشند و انتظارات غیرواقعی از رفتارهای کودک خود داشته باشند. آنها ممکن است فکر کنند که کودکشان باید در سنین پایین قادر به انجام کارهای پیچیده‌ای باشد که نیاز به تجربه و بلوغ بیشتری دارد.

۲. پیامدهای توقع رفتار بزرگسالانه از کودکان 😞💔

انتظار از کودکان برای رفتارهایی که بیشتر مناسب بزرگسالان است، می‌تواند پیامدهای منفی زیادی داشته باشد. برخی از این پیامدها عبارتند از:

• افزایش استرس و اضطراب: کودکانی که از آنها توقع می‌رود که مانند بزرگسالان رفتار کنند، ممکن است با استرس زیادی مواجه شوند. این فشارها می‌تواند منجر به اضطراب، بی‌قراری و در نهایت اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب عمومی شود.
• کاهش خودباوری و اعتماد به نفس: زمانی که کودکان قادر به برآورده کردن این توقعات نباشند، ممکن است احساس کنند که شکست خورده‌اند یا به‌اندازه کافی خوب نیستند. این احساسات می‌توانند به کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس آنها منجر شوند.
• از دست دادن دوران کودکی: یکی از پیامدهای اصلی توقع رفتار بزرگسالانه از کودکان، از دست دادن دوران کودکی آنهاست. کودکان به زمان نیاز دارند تا بازی کنند، تجربه‌های جدید کسب کنند و از دوران بی‌فکری و بی‌دغدغه لذت ببرند. فشار برای انجام کارهای بزرگسالانه می‌تواند آنها را از این تجربه‌ها محروم کند.
• مشکلات اجتماعی: کودکان اگر در سنین پایین مجبور به انجام رفتارهای بزرگسالانه شوند، ممکن است نتوانند مهارت‌های اجتماعی مناسب سن خود را کسب کنند. این امر می‌تواند باعث مشکلاتی در روابط اجتماعی، ارتباطات و حل مشکلات در آینده شود.
• اختلالات رفتاری: کودکانی که تحت فشار برای رفتار بزرگسالانه قرار می‌گیرند، ممکن است واکنش‌های منفی مانند پرخاشگری، انزوا و مشکلات در کنترل احساسات نشان دهند. این مشکلات رفتاری می‌تواند در رشد اجتماعی و تحصیلی آنها اختلال ایجاد کند.

۳. چرا کودک نمی‌تواند رفتار بزرگسالانه داشته باشد؟ 🧒🚫

کودکان در مراحل مختلف رشد قرار دارند و هریک از این مراحل نیاز به زمان و تجربیات مختلف برای رشد طبیعی دارد. درک این مراحل و تفاوت‌های آنها با رفتارهای بزرگسالانه به والدین کمک می‌کند تا توقعات خود را از کودکشان منطقی‌تر و واقع‌بینانه‌تر کنند.

• رشد شناختی: در دوران کودکی، مغز در حال رشد است و توانایی‌های شناختی به تدریج افزایش می‌یابد. انتظار از کودکان برای داشتن توانایی‌های شناختی پیچیده‌ای مانند حل مسائل پیچیده، مدیریت زمان و تصمیم‌گیری‌های مسئولانه، غیرمنطقی است.
• رشد عاطفی: کودکان هنوز در حال یادگیری کنترل احساسات و مدیریت استرس هستند. آنها نیاز به حمایت عاطفی دارند و نمی‌توانند به‌طور کامل مثل بزرگسالان احساسات خود را کنترل کنند یا آنها را به‌درستی بیان کنند.
• رشد اجتماعی: مهارت‌های اجتماعی کودکان به‌طور تدریجی در سنین مختلف شکل می‌گیرند. در سنین پایین، آنها به یادگیری مهارت‌هایی مانند همکاری، اشتراک‌گذاری، حل مشکلات ساده و ابراز احساسات خود نیاز دارند.

۴. راهکارهایی برای مدیریت توقعات از کودکان 🌟👨‍👩‍👧‍👦

برای داشتن یک رویکرد مناسب در تربیت فرزند، والدین باید از توقعات غیرواقعی فاصله بگیرند و در عوض از روش‌هایی استفاده کنند که موجب رشد سالم کودک می‌شود. برخی از این راهکارها عبارتند از:

• درک مراحل رشد کودک: والدین باید آگاهی خود را از مراحل رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان افزایش دهند و براساس این مراحل توقعات خود را تنظیم کنند. این آگاهی می‌تواند به آنها کمک کند که از کودک خود انتظار نداشته باشند که رفتارهای بزرگسالانه انجام دهد.
• تمرکز بر بازی و تجربه: والدین باید زمان کافی را برای بازی و تجربیات سرگرم‌کننده کودک فراهم کنند. بازی‌ها به کودک کمک می‌کنند تا مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود را توسعه دهد و از دوران کودکی خود لذت ببرد.
• تشویق به استقلال و مسئولیت‌پذیری مناسب سن: والدین می‌توانند به کودک مسئولیت‌هایی را بدهند که با سن و توانایی‌های او سازگار باشد. این مسئولیت‌ها می‌توانند به‌تدریج کودک را برای تصمیم‌گیری‌های بزرگتر در آینده آماده کنند.
• ارائه حمایت و محبت: کودکانی که حمایت عاطفی لازم را از والدین خود دریافت می‌کنند، احساس امنیت بیشتری دارند و می‌توانند به‌تدریج مسئولیت‌های بزرگتر را بدون استرس زیاد بر عهده بگیرند.
• تشویق و تحسین تلاش‌ها: به جای تمرکز بر نتایج یا رفتارهای بزرگسالانه، والدین باید تلاش‌های کودک را تشویق کنند. این کار به کودک کمک می‌کند تا احساس کند که ارزش دارد و می‌تواند به پیشرفت خود ادامه دهد.

نتیجه‌گیری 📝

توقع رفتار بزرگسالانه از کودکان می‌تواند پیامدهای منفی زیادی به دنبال داشته باشد، از جمله استرس، کاهش اعتماد به نفس و از دست دادن دوران کودکی. والدین باید با آگاهی از مراحل رشد کودک و با فراهم کردن شرایط مناسب برای بازی، یادگیری و استقلال در حد سن کودک، به او فرصت دهند که به‌طور طبیعی رشد کند. این رویکرد می‌تواند به ایجاد یک کودک شاد و سالم کمک کند که در آینده قادر به مقابله با چالش‌های زندگی باشد. 🌱💖